Paul Hausser urodził się 7 października 1880 roku w Brandenburgu nad Hawelą. Swoją karierę oficerską rozpoczął w armii pruskiej. W ten sposób kontynuował rodzinną tradycję. Po ukończeniu szkoły został przydzielony jako porucznik do 7 zachodniopruskiego pułku piechoty. W późniejszym czasie pełnił służbę na różnorodnych stanowiskach. Ukończył Akademię Wojenną. W marcu 1914 roku otrzymał przydział do Oddziału Topograficznego Sztabu Generalnego Wojsk Lądowych. Podczas pierwszej wojny światowej zbierał doświadczenie, pracując w sztabach i dowodząc kompanią piechoty w stopniu kapitana. Walczył na froncie zachodnim a także w Kurlandii i Rumunii.
Po zakończeniu Wielkiej Wojny służył w straży granicznej. Jako doświadczony oficer otrzymał przydział do nowotworzonej Reichswehry. Pełnił w niej różnorakie funkcje aż do momentu odejścia ze służby czynnej 1 lutego 1932 roku. W późniejszym czasie Himmler nosząc się z zamiarem powołania elitarnej organizacji paramilitarnej zabiegał usilnie o pozyskiwanie byłych oficerów zawodowych, którzy jak Hausser pozostawali poza czynną służbą a chcieliby aktywnie uczestniczyć w budowaniu potęgi militarnej Niemiec. 1 listopada 1934 roku Hausser otrzymał zadanie stworzenia szkoły SS w Brunszwiku. Został jej pierwszym komendantem. Funkcję tą pełnił do lata roku 1936. Po pomyślnym wykonaniu zadania otrzymał rozkaz objęcia stanowiska nowo utworzonego Inspektoratu „SS Verfugungstruppe”. Do NSDAP wstąpił dopiero pod koniec lat trzydziestych otrzymując numer członkowski 4.158.779.
W początkowym okresie drugiej wojny światowej Haussera przejściowo przydzielono jako oficera łącznikowego do dywizji generała Wernera Kempfa. Mimo iż osobiście nie dowodził oddziałami Verfugungstruppe otrzymał zadanie sformowania jednej dywizji z pułków „Germania” „Deutschland” i „Der Fuhrer”. Owa dywizja pod dowództwem Haussera brała udział w walkach na Zachodzie. Wchodziła w skład Grupy Armii „B” i walczyła z oddziałami aliantów w Holandii. Po załamaniu się oporu aliantów w tym kraju żołnierze Haussera wraz z innymi jednostkami okupowały Holandię i Francję. Jesienią 1940 roku dywizja otrzymała nowe uzbrojenie a jej nazwę zmieniono na Das Reich. W kwietniu 1941 roku bierze ona udział w walkach w Jugosławii.
Podczas walk w ZSRR Hausser wykazał się dużymi zdolnościami dowódczymi zarówno w ataku jak i w obronie. Cechą charakterystyczną prowadzonych przez niego oddziałów była duża zaciętość. Jego dywizja podporządkowana Grupie Armii Środek przekroczyła granicę sowiecką 24 czerwca 1941 roku. Wojska Haussera odegrały kluczową rolę w przełamaniu linii radzieckich pod Borodino po którym wojska niemieckie mogły dotrzeć do bram Moskwy. W czasie tej operacji sam Hausser został ciężko ranny i przez wiele miesięcy nie brał udziały w walkach. W późniejszym czasie dowodził wojskami podczas walk pod Charkowem. Jego Korpus Pancerny brał także udział w operacji Cytadela (walki pod Kurskiem).Jak wiadomo ostatnia niemiecka ofensywa na froncie wschodnim nie przyniosła rozstrzygnięcia.
Po lądowaniu aliantów na Sycylii Hitler podjął decyzję o wzmocnieniu obrony na włoskim teatrze działań wojennych. W tym celu postanowił przerzucić Korpus Pancerny Haussera do Włoch. Po parokrotnym odraczaniu terminu wymarszu korpus dotarł do Włoch dopiero w sierpniu 1943 roku. Pod koniec roku Haussera przeniesiono do Francji a II. Korpus Pancerny włączono do rezerwowej grupy pancernej w północno-zachodniej Francji. Po inwazji aliantów w Normandii która miała miejsce dnia 6 czerwca 1944 roku brał udział w walkach ze sprzymierzonymi. W czerwcu 1944 roku Hausser został mianowany dowódcą 7 Armii. Tym sposobem został pierwszym oficerem Waffen-SS dowodzącym tego rodzajem związkiem bojowym. W sierpniu tego samego roku awansowany został do stopnia SS-Oberstgruppenfuhrera i generała pułkownika Waffen-SS. Podczas walk we Francji prowadził kontratak przeciw wojskom amerykańskim pod Mortain. Podczas odwrotu spod Falaise odniósł ciężkie obrażenia. Przez wiele miesięcy przebywał w szpitalu.
Do czynnej służby wrócił dopiero w styczniu 1945 roku. Objął wtedy dowodzenie Grupy Armii G ktra walczyła w Nadrenii. Hausser coraz częściej wyrażał swój krytyczny stosunek do decyzji Hitlera. Ostatecznie na początku kwietnia Hitler postanowił odsunąć generała od pełnienia obowiązków. Długa wojenna kariera Haussera dobiegała końca. Poddał się wojskom amerykańskim w Zell Am See w Austrii. Jako że należał do tzw. Himmlerowskiej SS uważano iż był prawdopodobnie zbrodniarzem wojennym. Z tego to powodu przetrzymywano go w różnych obozach jenieckich.
Ostatecznie stanął przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze w charakterze świadka obrony. W czasie procesu uporczywie trwał przy swoim stanowisku iż Waffen SS stanowiła całkowicie samodzielną formację „powiązaną z innymi organizacjami SS tylko osobą Heinricha Himmlera. Twierdził, że Waffen SS były „czwartą częścią Wehrmachtu”.
Hausser zmarł 21 grudnia 1972 roku i do samego końca wkładał wiele wysiłku w rehabilitację Waffen SS.
Dodane przez LukLog dnia grudnia 25 2006 22:01:02 8810 Czytań |