W połowie lat trzydziestych w biurze konstrukcyjnym firmy Gotha rozpoczęto prace projektowe nad różnymi rozwiązaniami samolotów bezo go nowych. Zasadniczym celem programu było opracowanie samolotu dwu-miejscowego spełniającego rolę ciężkiego myśliwca z doskonałym polem ostrzału dla tylnego strzelca. Jako próba praktycznego zbadania i wypróbowania tych założeń powstał niewielki bezogonowy jednopłatowiec Gotha Go 147a napędzany silnikiem Siemens Sf 14A o mocy maksymalnej 104 kW (140 KM). Maszyna ta została przebadana w locie w 1936 roku, posiadała skrzydła o charakterystycznym mewim kształcie. Krawędź natarcia skośnych skrzydeł odchylona była do tyłu o 38°, na końcach płatów umieszczone zostały stateczniki pionowe. Kadłub mieścił dwóch członków załogi zajmujących miejsca w tandemie za krawędzią spływu skrzydła. Pomimo stwierdzenia w próbach licznych problemów ze statecznością postanowiono kontynuować je z kolejnym prototypem oznaczonym Go 147b. Samolot ten miał być płatowcem testowym dla projektowanego dwusilnikowego bezogonowego myśliwca, a jednocześnie mógł być stosowany jako dwu miejscowy samolot obserwacyjny bliskiego zasięgu lub maszyna do treningu strzelców pokładowych. Samolot ten był napędzany silnikiem o większej mocy Argus As 10 180 kW (240 KM). Proponowane uzbrojenie samolotu miało się składać z jednego stałego karabinu maszynowego MG 17 kalibru 7,9 mm oraz jednego ruchomego karabinu maszynowego tego samego kalibru MG 15 obsługiwanego przez tylnego strzelca. Próby w locie Go 147b (D-IQVI) wykazały, że jego własności w locie są dalekie od oczekiwań i prace nad nim przerwano w 1938 roku.

Dodane przez LukLog dnia maja 03 2006 17:39:32
0 Komentarzy � 3934 Czytań